Pałuczanką jestem od dziecka, urodziłam się w Grochowiskach Księżych i tam mieszkałam do 1984 roku. Moja przygoda z haftem zaczęła się już w szkole podstawowej, kiedy w szóstej klasie pod okiem pani od zajęć praktycznych wyszyłam sobie koszulę nocną oraz białą bluzkę. Po szkole zaczęłam haftować na zamówienia. W 1978 roku w Żninie powstał zakład pracy nakładczej z Torunia „Rzut – Spółdzielnia Pracy, Twórczości Ludowej i Artystycznej” podlegający Cepelii, pracowałam tam do 1990 roku do chwili rozwiązania Cepelii. Następnie haftowałam stroje pałuckie i haft użytkowy. W kwestii stroju całkowitego haftowałam mi.in.: czepce, kryzy, fartuszki, halki, bluzki. Natomiast do samego Stowarzyszenia Twórców Ludowych przyjęto mnie w 1994 roku, do którego przynależę do dzisiaj. Współpracuje z Muzeum Etnograficznym w Toruniu, gdzie przeprowadzam renowacje eksponatów. Prowadzę koła hafciarskie: od 10 lat w Muzeum Regionalnym w Wągrowcu (liczące 24 osoby), od 18 lat w Domu Kultury w Rogowie (liczące 12 osób). Prowadzę również zajęcia z młodzieżą w szkole specjalnej. Biorąc udział w licznych konkursach zdobywałam nagrody i wyróżnienia. W 1988 roku w Warszawie otrzymałam tytuł twórcy ludowego. Konkursy to: „Wiosna na Pałukach” w Szubinie, „Babie lato” w Bydgoszczy, „Noc Kupały” w Dziekanowicach oraz „A to polskie właśnie” w Lublinie. Co roku otrzymuję nagrodę od Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego. W maju 2022 roku otrzymałam statuetkę „Mistrza Tradycji”. W lipcu 2022 roku nagrodę od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W październiku 2018 roku otrzymałam tytuł „Zasłużonej dla kultury polskiej”. Moje prace znajdują się w muzeach oraz kolekcjach prywatnych, a hafty użytkowe dotarły nawet do Australii.
